خسته ام خدایا

دلتنگی

نیستی دلتنگ نمیشوم !

فقط کمی حسود میشوم

کمی هم ظالم

حسادت میکنم به لحظه هایت !

ئه گه ر خه می نان لیم گه ری....

له ده سته گه رمه کانی تو 
که مندالی ئه ول گوانه ی ناو باوشمن
چیها قصه م ده وی بیکه م 
ئه گر خه می نان لیم گری


له مهربانی بی دریغی گیانی تو 
مسیحی دایک ای خوره تاو
به سازیکی بی کوتایی که هر تویی
ئه من نه غمه له سه ر نه غمه سرود ئه لیم
ئه گه ر خه می نان لیم گه ری


کانی ئاویگ له ناو دلتا و
ئاو پرژینگ له ناو ده ستا
خوره تاویگ له نیگاته و 
فرشته ایگ له کراستا
له ئینسانیگ که هه ر تو بی
چیها قصه م ده وی بیکه م 
ئه گه ر خه می نان لیم گه ری
ئه گه ر خه می نان لیم گه ری


ترجمه:

ازدستهای گرم تو
کودکان توامان آغوش خویش
سخن ها می توانم گفت
غم نان اگر بگذارد.

نغمه در نغمه درافکنده
ای مسیح مادر، ای خورشید!
از مهربانی بی دریغ جانت
با چنگ تمامی ناپذیر تو سرودها می توانم کرد
غم نان اگر بگذارد.
***
رنگ ها در رنگ ها دویده،
ای مسیح مادر ، ای خورشید!
از مهربانی بی دریغ جانت 
با چنگ تمامی نا پذیر تو سرودها می توانم کرد
غم نان اگر بگذارد.
***
چشمه ساری در دل و
آبشاری در کف،
آفتابی در نگاه و
فرشته ای در پیراهن
از انسانی که توئی
قصه ها می توانم کرد
غم تان اگر بگذارد

به هار هاته وه...

بهاری شادی وبشارت ده گریته وه
چرای روناکی دیسانیش هه ل ده بیته وه
ته نیا له بو هیچ کسیش که سه ر نامینی
له دوای هه ر شوی تاری روژ ده بیته وه

مژده یاران بهار دیته وه

کراسی زرد و سور کیژان ده که ن له به ریان
ده ست ئه ده ن به ده ست یه کتر دوست و ده زگیران
تی کرا دینه ده ر له مال برا و کچه جیران
ئه مجار به دلیکی خووش ئه چن بو سیران

مژده یاران بهار دیته وه

با و زوقم له سه ر لوتکه ی کیوان نامینی
به و جیگایه که و به قاسپه قاسپ ده خوینی
بو لبول و قمری له سه ر دار خوی ده نوینی
به چریکه یان بی ده نگی زستان ئه شکینی

مژده یاران بهار دیته وه
مژده یاران بهار دیته وه

ترجمه
بهار شادی و بشارت برمی گردد
چراغهای روشنایی دوباره روشن می شوند
برای هیچ کس اندوهی نمی ماند
بعد از هر شب تاریکی بی شک سپیده می است

مژده یاران بهار می آید

دختران دوباره لباسهای زرد و سرخ می پوشند
دلداران دوباره دستهای همدیگر را می گیرند
دختران و پسران با هم از خانه خارج می شوند
و با دلی خوش به گشت و گذار می پردازند

مژده یاران بهار می آید

سرما و باد سرد ازقله کوهها ناپدید می شود
کبکها در آنجا دوباره به نغمه سرایی می پردازند
بلبل و قمری بر سر شاخه درخت نمودار می شوند
و با صدای نغمه آنها سکوت زمستان می شکند

مژده یاران بهار می آید

وره یارم

هیمن

وره یارم وره ای تازه یارم وره استیره که ی شو گار تارم



وره ای شاپری بالی خیالم وره ای شو چرای روناکی مالم 


وره ای خج وره ای خاتو زینم وره با بژن و بالا که ت ببینم


وره با دامری آوات و تاسه م وره با بسکه کت لا دا هنا سه م 

وره ای نو نمامی باخی ژینم وره با بژن و بالاکه ت ببینم 


وره سور با له سه ر واده و بلینی وره کرد به و مه که پیمان شکینی 

وره یارم وره ای تازه یارم وره استیره که ی شوگاری تارم 

وره ماچم دیه ماچی خدایی که بیزارم له ماچی سینمایی

ترجمه 
وره(بیا) 

بیا ای یار من ای یار تازه من بیا ای ستاره شبهای تار من 


بیا ای شاه پر بال خیالم بیا ای شبچراغ روشن خانه ام 


بیا ای خاتوزین(داستان مم وخاتو زین مانند لیلی و مجنون می باشد) 


بیا ای خاتو زین من بیا تا قد و بالای زیبایت را ببینم 


بیا تا آرزو و حسرت من فرو بنشیند بیا تا گرمی نفسهایم موهای ترا از چهره کنار بزند 


بیا ای نهال کوچک باغ زندگی من بیا تا قد و بالای زیبایت را ببینم 


بیا وبر سر عهد و پیمانت باش بیا مانند کرد ها مرد باش و پیمان شکنی نکن 


بیا ای یار تازه من بیا بیا ای روشنایی شبهای تار من 

بیا به من بوسه ای خدایی بده که از بوسه های سینمایی بیزار هستم

دڵم

وتم: زانی ک چه ن ساڵه دڵم لاێ تو به جی ماوه



وتی: ئه م دڵه بێ ناو‌‌‌ه هنی تووه ک بێ خاوه




وتم سوتانت نه دیوه ک ئه م به زه ت به سه ر لێوه



وتی:سوتان ک بو یاره تۆ بۆچی ره نگت په ریوه







ترجمه:




گفتم:میدانی که چند سال است دلم کنار تو به جا مانده؟



گفتا:این دل بی نام و نشان دل توست که خواب ندارد؟




گفتم:سوختن را ندیده ای که خنده بر روی لب داری

گفتا:سوختن که برای یار است، تو برای چه رنگ پریده ای؟

من کیلگه‌ی گه‌نم و جوی شیعر بووم

من کیلگه‌ی گه‌نم و جوی شیعر بووم
دایکیشم بارانی په‌له‌دان
من به‌ردی ناو لانکه‌ی شاخی بووم
دایکیشم نیشتمان
من کرمی ئاوریشمی قوزاخه‌ی به‌هره بووم
دایکیشم ده‌ره‌ختی برک و ژان
من جه‌سته‌ی مه‌لیکی سپی بووم
دایکیشم ئاسمانی وه‌ک قه‌تران
من خه‌و بووم و دایکم سه‌رم
من که‌رویشک و ئه‌و نزار بوو
من جولانه و ئه‌و لقی دار
من هه‌ناسه و دایکم سنگ بوو
ئه‌و قه‌فه‌ز و من که‌وه‌که‌ی
من چیروک و ئه‌و شه‌وه‌که‌ی.
برگردان شعر به فارسی:دشت گندم شعر 

من دشت گندم شعر بودم
مادرم باران رحمت
من سنگ درون گهواره‌ی کوهستان‌اش
مادرم سرزمین
من پیله ابریشم چرخ بهره بودم
مادرم درخت درد و رنج
من تن پرنده‌ای سپید
مادرم آسمان
من خواب و مادرم سرم
من خرگوش و او چمنزار
من تاب و او شاخه درخت
من نفس و مادرم سینه
من کبک و او قفس 

من روایت و وی شب تارش...

من ناوم خه‌ونه

من ناوم خه‌ونه

من ناوم خه‌ونه
خه‌لکی ولاتی ئه‌فسوونم
باوکم شاخه و
دایکم ته‌مه
من له سالیکی مانگ کوژراوو، له مانگیکی هه‌فته کوژراوو
له روژیکی سه‌عات کوژراودا
دوای شه‌ویکی پشت کوماوه‌ی هه‌وراز به کول
به‌ره‌به‌یانیکی زامدار
له شه‌فه‌قیکی که‌سکه‌وه
وه‌ک گزنگیکی خویناویی که‌وتمه خواری و
داگیرسام و بووم به مومیک
گر به مل و 
بووم به پرسیک
ده‌م به هاوار
برگردان شعر به فارسی: نامم خواب است

اسم من خواب
از دیار افسون
پدرم قله و
مادرم مه.
زاده به سالی ماه مردار، ماهی هفته مردار و روزی ساعت مرده‌ام
بعد شبی آبستن به باد
بعد شبی کوژپشت و کوهستان به دوش 
در بامدادی رنجور و زخم بر تن
از شفقی تارو تنگ
چون تیری خونین به زمین افتادم و
شلعه‌ور شدم و چون مومی روشن
آتش به گردن

شدم پرسشی

لب به فریاد

کانی

شیعری کوردی کانی

هه ر کاتی ده که ومه بیری
وه کو روژانی جوانی 

بو ساریژی زامه کانم
به ته نیا دیمه سه ر کانی
زوخاوی دل هه ل ده ریژم بو ورده شه پوله کانی
ئه م به سته یه بو ده خوینم به لاوه ک یا به گورانی
کانی کانی تو جیژوانی پریه کانی
تو ئایونه ی ئاسمانی

خونی جه رگی چیا سه خت و به ر زه کانی
خوزگا ئه وه ی من ده ی زانم توش بیزانی کانی کانی 
ده زانی بو زور دی مه لات؟
چون له لای تو به جی ماون جی پی کانی 

کانی کانی 

تو شاهیدی پشکوتنی ئه وینیکی ئا سمانی
قاتلی من له توی دا شورد په ن جه کانی
خونی دلم تکاوه نیو ئاوی کانی 

به ده م دزه ی ئه وینه وه 
ده مردم و نه م ده زانی

کانی کانی کانی کانی


*** ترجمه لفظ به لفظ فارسی

چشمه

هر زمانی بیادش می افتم
همچو روزگار جوانی
برای تسکین زخمهایم
تنهایی به سر چشمه می روم
درد دلم رو به دست موجهای کوچکش می سپارم
این شعر رو براش با دکلمه یا با آواز می خوانم
ای چشمه :تو میعادگاه فرشتگانی
تو آینه آسمانی
خون دل کوههای سخت و مرتفع هستی
ای چشمه :
کاش آن چیزهای که من می دانم تو هم می دانستی

چون جای پاهاش پیش تو به جا مانده 

ای چشمه : 
تو شاهد شکوفه دادن عشقی آسمانی بودی
قاتل من دستهایش را در توشست
خون دلم در درون آب چشمه ریخت
به همراه خنده عشق

میمردم و نمی فهمیدم

ای چشمه ای چشمه

مةلی هیوا ( ثرندة امید)

ئةوا ئیمشةو بة یادی تؤ لة ضاوان خوصن دةبارصنم

ش

طوپم تاکةی بة خاری خةم بریندار بص هةناوی من

بپصی جارص بکةی ساأصذ دپ و جةرطی بأاوی من

ثةلاماری شةثؤلی شةو طةرووی تاسةم دةتاسصنص

مةطةر هةودای کةمةندی تؤ لة طةرداوا دةرمبصنص


ترجمه :

امشب به یاد تو از دو دیده خون می‌فشانم
بی تو ، مرغ امید به آشیان دل راه ندارد

گل من تا کی درون من از خار غمت زخمدار باشد
بود آیا بر زخم دل من مرهم عنایتی بگذاری؟

پنجة موج شب ، گلوگاه شوقم را می‌فشارد

مگر رشتة کمند تو مرا ازین گرداب رهایی دهد.