لیلی من تویی تا مردن

ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم (درمان دردهای زخم کاریم)


هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم (همراز ناله شبهای بیداریم)



راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم (آرامش جان محنت بار من)


مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم (تسکین دل پر ز خار من)


آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم (آرامش جان محنت بار من)


مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم(تسکین دل پر ز خار من)


کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)


خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم (فکر وخیال تو ناگهانی بر دل من نشست)


وَه دوریتْ قَسَمْ ، رازیمُ وَ مَرْگَم (به دوریت قسم به مرد نم راضیم)


هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ (چشمانم مانند ریجاب است"نام رودی در یکی از مناطق کرمانشاه" رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)


آیْ شَرطِِمْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ ن (عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)


لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)